You are currently viewing රටා මවනෙමි ඉදලකින් මම

රටා මවනෙමි ඉදලකින් මම

අවදි වී හිරුටත් පෙරම

සුසුම් දී හිස්ව ගිය ලිපට 

වතුර උගුරක පිහිට ගෙන

රටා මවනෙමි ඉදලකින් මම…

.

ලොකු දූ ඒරොප්පෙ

පොඩි පුතු පවුල් වී උඩරට

බරක් වෙන්නැති උන්ට

පිහිට වෙන එක අම්මට…

.

අලුයම මැදියමක් නැත

ලැබුනොතින් බත්කටක් කුසගින්නට

හැත්තෑ දෙකක් වයසට

දෑත් වැඩ තවම හිතේ හයියට…

.

වතුර බිල්, ලයිට් බිල් අහස උසට 

ඊට දෙවෙනි නෑ පොලියට ගත් ණය

දවසේ පඩියට වැඩකරන අපිට 

කොයින්ද මොණරු සාක්කුවට…

.

දෙවිවරු වන් දොස්තර මහත්වරු

ලෙඩ දුක් නිවාලයි  නිරතුරු 

අපිටත් ඇත්තේය ලෙඩ නොමදුරු 

කොයින්ද බෙහෙත් හේත් අපි කම්කරු…

.

පුර පෝයට සිල් ගන්නට

අපිත් ආසයි පන්සලේ බුදුන් වදින්නට

මල් පහන් සුවඳදුන් පූජා කරන්නට

කොයින්ද නිවාඩු පහළොස්වක ආවට…

.

අපුලකින් බලා අප හෙලා දක්නා මිනිසුනේ…

මම නොවෙයි ඔබලයි මංමාවත් හැඩි කලේ…

හැඩ කරන මගේ දෑතටයි පිළිකුල උරුම වූයේ…

අප නැතිව රට සුන්දර වේ යැයිද සිතන්නේ…

This Post Has 2 Comments

  1. ZaRa

    දුක්බර කතාවක් නොකියා කියූ ඒ අපූරුව ❤️

  2. Kaveesha

    Super 👌

Leave a Reply